ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ: Μαΐου 2014

Σάββατο 31 Μαΐου 2014

ΦΡΑΟΥΛΟΣΑΛΑΤΑ ΜΕ ΜΠΑΝΑΝΕΣ ΚΑΙ ΣΟΚΟΛΑΤΕΝΙΟ ΓΛΑΣΣΟ

Παρ' όλο που φέτος αρχίσαμε τις φράουλες πολύ νωρίς, συνεχίζουμε να έχουμε στο πρόγραμμα και τον Μάϊο, τον κατ' εξοχήν μήνα της φράουλας.

Είναι γνωστό ότι οι συνδυασμoί φράουλας με σοκολάτα και μπανάνας με σοκολάτα είναι ότι καλύτερο.

Είπα να τους παντρέψω και να το αποτέλεσμα

Υ Λ Ι Κ Α
500 γραμ. Φράουλες Πιερίας
2 Μπανάνες
2 κουταλάκια Ζάχαρη καστανή
1 σφηνάκι κονιάκ Courvoisier VSOP
125 γραμ. Κουβερτούρα
3 κουταλιές Γάλα εβαπορέ light
2 κουταλάκια μαργαρίνη με 25% βούτυρο
2 κουταλάκια Ζάχαρη άχνη
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Πλένουμε καλά τις φράουλες και κόβουμε το κοτσανάκι.
Τις μεγάλες τος κόβουμε στα δυο κατά μήκος.
Καθαρίζουμε και τις μπανάνες και τις κόβουμε ροδέλλες ή οβάλ.
Βάζουμε τις φράουλες σε μπωλ και τις πασπαλίζουμε με την ζάχαρη και το κονιάκ. Το αφήνουμε στην άκρη.
Ετοιμάζουμε το γλάσσο εύκολα στα μικροκύματα.
Την σοκολάτα, το γάλα, το βούτυρο και την άχνη σε σκεύος ειδικό για μικροκύματα και ζέσταμα για 35-40 δευτερόλεπτα. Ανακατεύουμε καλά για να ομογενοποιηθούν τα υλικά.
Απλώνουμε το γλάσσο επάνω στις φράουλες και καρφώνουμε τις μπανάνες.
Το μπωλ στο ψυγείο, για όσο αντέχεις!!

Με αυτές τις αναλογίες το γλάσσο δεν στερεοποιείται τελείως και κρατιέται σε μαλακή κατάσταση.
Ότι πρέπει για βραδυνό με ένα κρασί λευκό Μοσχάτο Λήμνου ή Σαμιώτικο, λέμε τώρα!!

Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ ΓΕΜΙΣΜΕΝΑ ΜΕ ΡΥΖΙ, ΜΕ ΑΥΓΟΛΕΜΟΝΟ...

Σήμερα τέλος του μηνός, μετά από διάφορες θλιβερές και επίπονες υποχρεώσεις (πληρωμές λογαριασμών, εννοώ), αποφάσισα να κάνω κάτι που θα με απασχολούσε αρκετά για να μη τα σκέφτομαι.

Έτσι προέκυψε το σημερινό φαγητό, μετά από μια επίθεση στην Κα Χρυσούλα, την μανάβισσα μου.

Να και το αποτέλεσμα

Υ Λ Ι Κ Α
6 μεγάλα, χοντρά κολοκύθια
1/4 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο + 2 κουταλιές
2 Κρεμμυδάκια φρέσκα, ψιλοκομμένα
1 Κρεμμύδι ξερό, μέτριο
2 Πιπεριές κέρατο, σε μικρά κυβάκια
1 ζωμό λαχανικών σπιτικό
1 φλ.τσαγ. Άνηθο ψιλοκομμένο
1 φλ.τσαγ. Κρασί λευκό
300 γραμ. Ρύζι Νυχάκι
Την ψίχα από τα μισά κολοκύθια (την υπόλοιπη στην κατάψυξη για μελλοντική χρήση)
2 αυγά
2 λεμόνια, τον χυμό τους
2 κουταλιές σούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Αλάτι - λευκό πιπέρι
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Πλένω και καθαρίζω ελαφρά τα κολοκύθια (παλιότερα τα ξύναμε με μαχαίρι, αλλά τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιώ το πατατοξεφλουδιστήρι, για καλύτερο αποτέλεσμα).
Τα κόβω στη μέση και κόβω μικρό κομματάκι από την βάση τους, ώστε να μπορούν να σταθούν όρθια στην κατσαρόλα.
Με το εργαλείο των μήλων και μετά με ένα κουταλάκι αφαιρώ την ψίχα τους.
Τα στήνω όρθια στην χύτρα ταχύτητος (αρχικά πήρα την 8λιτρη, αλλά ήταν χαλαρά και μετά πήρα την 6λιτρη, για να μη κουνιούνται).
Ζεσταίνω το λάδι σε αντικολλητικό τηγάνι και σωτάρω τα κρεμμύδια και την πιπεριά, για 5 λεπτά.
Ρίχνω το ρύζι και ανακατεύω μέχρι να γυαλίσει.
Προσθέτω τον άνηθο και το κρασί. Συνεχίζω για μερικά λεπτά και προσθέτω τον ζωμό λαχανικών και πιπέρι. Ανακατεύω μέχρι να διαλυθεί καλά ο συμπυκνωμένος ζωμός. Διορθώνω σε αλάτι αν χρειάζεται.
Σκεπάζω το τηγάνι, σβήνω τη φωτιά και αφήνω να κρυώσει λίγο και να απορροφηθούν τα υγρά.
Γεμίζω τα κολοκύθια, θεωρητικά μέχρι τα 3/4, αλλά η γέμιση προέκυψε αρκετή και την συμπλήρωσα στο καθένα, μέχρι τα μπούνια, που λένε οι ναυτικοί

Ρίχνω στην χύτρα νερό μέχρι την μέση των κολοκυθιών, τα ραντίζω με το υπόλοιπο λάδι και την κλείνω.
Όταν σηκωθεί η βαλβίδα, χαμηλώνω την φωτιά στο 1 από το 3 και σιγοβράζω για 15 λεπτά.
Εκτονώνω, ανοίγω και βλέπω αν έχει αρκετό ζουμί.
Τότε φτιάχνω το αυγολέμονο.
Σε μπωλ σπάζω τα αυγά, ρίχνω λίγο νεράκι και ανακατεύω συνέχεια με το μιξεράκι χειρός. Σταδιακά ρίχνω τον λεμονοχυμό και το αλεύρι, ανακατεύοντας συνεχώς.
Με κουτάλα παίρνω ζουμί από την κατσαρόλα και το ρίχνω στο αυγολέμονο, μέχρι να ζεσταθεί το μείγμα.
Πετάω και ένα ρουφηχτό φιλί στον αέρα (το μαγικό μου!!) και ρίχνω το μείγμα στην κατσαρόλα.
Κουνάω κυκλικά για να ομογενοποιηθεί το φαγητό και σε 15-20 λεπτά είναι έτοιμο για σερβίρισμα.

Εδώ ακούγεται το περίφημο "γεια στα χέρια σου"!!

Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεις τον κιμά και γίνονται εξ' ίσου νόστιμα!

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

ΜΕΛΙΤΖΑΝΕΣ ΜΕ ΣΑΛΤΣΑ ΚΑΙ ΤΥΡΙΑ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ

Η αγάπη μου (μας) για τις μελιτζάνες δεν κρύβεται.

Πάντα όμως ψάχνω και ένα διαφορετικό τρόπο, έτσι για ποικιλία.

Σήμερα έπεσα σε μια εκδοχή με τυριά. Διαβάζοντας την συνταγή κάτι μου θύμισε. Στο "ψαχτήρι" του blog γράφω "μελιτζάνες".... και νάτην, από το 2012 κάτι παρόμοιο.

Και η σημερινή κατασκευή

Μια και δυο ξεκίνησα

Υ Λ Ι Κ Α για 4 μερίδες (η συνταγή λέει 6, αλλά....)

3 Μελιτζάνες φλάσκες

1 φλυτζανάκι του Ελλ. καφέ Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο + 2 κουταλιές ακόμη

1 Κρεμμύδι

3 σκελίδες Σκόρδο

400 γραμ. Ντοματάκια αποφλοιωμένα

1 κουταλιά Ξύδι βαλσαμικό

1 κουταλάκι Ζάχαρη

200 γραμ. Ανθότυρο

100 γραμ. Κατίκι Δομοκού

1/2 κουταλάκι Μοσχοκάρυδο τριμμένο

1 κουταλάκι Θυμάρι ξερό

1 κουταλάκι Βασιλικό ξερό

1/2 φλυτζάνι Τυρί τριμμένο (έβαλα παρμεζάνα & γιδοτύρι)

Αλάτι και λευκό Πιπέρι

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Προθερμαίνω τον φούρνο στος 180 βαθμούς
Καθαρίζω 4 λωρίδες κατά μήκος τις μελιτζάνες και τις κόβω σε ροδέλλες πάχους 1 εκατοστού.
Τις λαδώνω με πινέλο και τις βάζω σε σχάρα στον φούρνο και από κάτω ταψί με λαδόκολλα (κάτι θα στάξει).
Ψήνω με αέρα για 20 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν (αυτό έγινε σε δυο δόσεις).
Υγραίνω λαδόκολλα και την στρώνω στο ταψάκι, λαδώνω και βάζω την πρώτη στρώση.

Παράλληλα κάνω την σάλτσα και τα τυριά.
Στο multi το κρεμμύδι, το σκόρδο, τα ντοματάκια, αλάτι, πιπέρι, ξύδι, ζάχαρη και τα κάνω χυλό.
Σε αντικολλητικό τηγάνι 2 κουταλιές λάδι, να ζεσταθεί, ρίχνω το περιεχόμενο του multi, σκεπάζω με αντιπιτσιλιστική σίτα και σιγοβράζω για 10-12 λεπτά. Λίγο πριν το τέλος ρίχνω το θυμάρι, τον βασιλικό και αλατοπιπερώνω.
Με το 1/3 της σάλτσας αλείφω τις μελιτζάνες

Σε μπωλ ανακατεύω τα τυριά με το μοσχοκάρυδο καλά και απλώνω το μισό μείγμα επάνω από την σάλτσα.

Επαναλαμβάνω τις στρώσεις και τελειώνω με σάλτσα. Πασπαλίζω με το τριμμένο τυρί και στον ήδη προθερμασμένο φούρνο, για 20 λεπτά.

Αφήνω λίγη ώρα να ηρεμήσει κόβω

και...τρώμε!!

Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2014 : ΤΕΛΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Σήμερα Πρωτομαγιά "Τα λούλουδα γιορτάζουν"... λένε!!

Κι εγώ για να το γιορτάσω άρπαξα τα θηλυκά μου, καβάλησα τα άλογα, τα φουλάρησα βενζίνη και τα αμόλησα προς Δυτική Μακεδονία μεριά, με κατάληξη την Κλεισούρα Καστοριάς.

Βέβαια η "προτεινόμενη" διαδρομή ήταν μέσω Πτολεμαΐδας, αλλά ζήτησα διαδρομή "χωρίς διόδια" και έδωσε την παλιά και πολύ γνωστή διαδρομή από την Έδεσσα.

Είχα πολλά χρόνια να κινηθώ προς εκεί και είδα ότι μπορείς να παρακάμψεις την Έδεσσα και να μη περάσεις από μέσα.

Στη λίμνη του Άγρα δεν βρήκα κύκνους και φλαμίγκο, όπως παλιά και δεν έβγαλα φωτογραφίες.

Ακολουθείς πινακίδες προς Φλώρινα-Καστοριά, φτάνεις στον Αετό Φλωρίνης, όπου είναι το "άντρο" της Φλωρινιώτικης πιπεριάς (πρέπει να περάσεις προς το τέλος Σεπτεμβρίου. Θα καταλάβεις με κλειστά τα μάτια που είσαι, από τις μυρωδιές των πιπεριών που ψήνονται στα κάρβουνα, για κονσερβοποίηση).
Από τον Αετό παράκαμψη δεξιά προς Νυμφαίο, για πρώτη μου φορά.
Μετά από τις πρώτες φουρκέτες στην ανάβαση, η θέα των λιμνών Ζάζαρη και Χειμαδίτιδα καταπληκτική...

Είσοδος Νυμφαίου, με μια απαγόρευση των αυτοκινήτων των επισκεπτών (επιτρέπεται μόνο σε ενοίκους και κατοίκους).
Νομοταγής (!!) ων, αφήνω το κάρο στο πάρκινγκ, σε αντίθεση προς Βολιώτες, Δραμινούς, Κιλκισαίους, Κοζανίτες και Καστοριανούς που προχώρησαν παραπέρα, ίσα για να μπλοκάρουν την κυκλοφορία!!

Το χωριό αξιοποιημένο στο έπακρο (έπεσαν πολλά λεφτά, παλιότερα), χωρίς όμως να λείπουν οι αλογίσιες "κουτσουλιές", στο δρόμο, παλιές και καινούργιες!!

Με τα πόδια, λοιπόν, στο χωριό για ανίχνευση καφενείου. Βρήκαμε αρκετά και μερικά με τραπεζάκια έξω, ζητούμενο λόγω Μπεμπέκας......

Καλά λέω, στην επιστροφή, νωρίς είναι ακόμα!!
Στην επιστροφή όμως, αρχίζει το χαλάζι, χοντρούτσικο, με την θερμοκρασία να πέφτει από τους 13 στους 8 βαθμούς, μέσα σε 2 λεπτά.

Άκυρος ο καφές έξω και πλώρη για τον τελικό προορισμό.... και νάτος έφθασε

Η Κλεισούρα όπως την αφήσαμε το 1996, με τους ίδιους φιλόξενους, ευπροσήγορους και χαμογελαστούς κατοίκους!!
Έξω καρδιά, που λένε!!

Με το παραμικρό χαμόγελο και καλημέρισμα ανοίγεις την καρδιά τους και σου λένε διάφορα. Από το ποιο είναι το σπίτι του θείου, μέχρι το ωράριο του Μοναστηριού της Παναγιάς, χαμηλά στα 2 χλμ.
Διαλέξαμε καφενείο με τραπεζάκια έξω. Είχε ένα κοντά στην ψησταριά και στο ντουμάνι (δεν με άρεσε). Αμέσως με κάποιο μαγικό τρόπο "άδειασε" ένα λίγο μακρύτερα και βολευτήκαμε.

Ήρθαν οι διπλοί Ελληνικοί καφέδες, ο ένας σκέτος και ο άλλος "με ολίγη" . Η Μπεμπέκα δεν πίνει καφέ!!
Όσο όμως πίναμε τον καφέ μας, μας έπερναν τα σκάγια από την ψησταριά και μας άνοιξε η όρεξη.
Μια και κάτσαμε, ας είναι νωρίς, δεν τρώμε κιόλας;
Τι να φάμε; Όχι τα κλασικά, μπιζόλες, σουβλάκια, παϊδάκια και τέτοια! Θα φάμε λουκάνικο ντόπιο, φασόλια φούρνου, πιπεριές ψητές, σαν αυτές που λέω παραπάνω, φέτα ντόπια από το τυροκομείο Πατσίκα και ντόπιο τσίπουρο με γλυκάνισο, σκέτος δυναμίτης. Την γάστρα με το ζυγούρι την έφερε σε λίγο ο φούρναρης, φορώντας ψηλά γάντια σιλικόνης.
Άρχισε και η βροχή για λίγο, με πτώση της θερμοκρασίας αρκετή, για μας κάνει να δούμε τον δρόμο της επιστροφής, από την προτεινόμενη διαδρομή, μέσω Πτολεμαΐδας-Εγνατίας (πολιτισμός με διόδια στο Πολύμυλο και στα Μάλγαρα. Αυτά τα δεύτερα είχαν απεργία και την βγάλαμε τζάμπα!!