Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

ΜΠΟΥΤΙ ΧΟΙΡΙΝΟ ΚΡΑΣΑΤΟ....τύπου ΝΑΞΟΥ

Έχω πολλά χρόνια να επισκεφτώ τα νησιά της Παροναξίας και είπα να επαναφέρω στη μνήμη κάποια γεύση από την ορεινή Νάξο.
Τότε που ήμουν εκεί, λες και τα κοκόρια είχαν τελειώσει και στο μαγαζί είχε το "κρασάτο" με χοιρινό μπούτι. Με την ευκαιρία αυτή φάγαμε και οι δύο, το ίδιο φαγητό (έχω ξαναγράψει για την απέχθεια της "δύσκολης" για τα πουλερικά και άλλα!).
Αλλά ας αρχίσω με το τελικό αποτέλεσμα

Υ Λ Ι Κ Α  
800 γραμ. Μπούτι χοιρινό χωρίς κόκκαλο
2 σκελίδες Σκόρδο κομμένες στη μέση
Αλάτι χοντρό και φρεσκοτριμμένο μείγμα 5 πιπεριών
1 κουτί 400 γραμ Κονκασέ (χυλό στο multi)
1 φλ.τσαγ. Κρασί κόκκινο ξερό
1/2 φλ. τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
1/2 κουτ,γλ. Ζάχαρη άσπρη
Πέννες ριγωτές ή Μακαρόνια χοντρά  
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η  
Πλένω καλά το κρέας και το στεγνώνω με χαρτί κουζίνας.
Με μυτερό μαχαίρι ανοίγω 4 τρύπες και χώνω τα κομμάτια του σκόρδου.
Αλατοπιπερώνω με τα χέρια καλά.
Σε κατσαρολάκι, ανάλογο με το μέγεθος του κρέατος, ζεσταίνω το Ελαιόλαδο και ροδίζω το κρέας καλά, από όλες τις πλευρές.
Σβήνω με το κρασί και, σε μερικά λεπτά, ρίχνω τον χυλό τομάτας.
Σκεπάζω και χαμηλώνω την φωτιά (με διαβάθμιση 12, κατεβάζω στο 2-3).
Σε δυόμιση ώρες είναι έτοιμο και μοσχομυριστό.
Στο ενδιάμεσο ελέγχω τη σάλτσα και συμπληρώνω λίγο ζεστό νερό (δεν χρειάστηκε, γιατί ο χυλός της ντομάτας ήταν αρκετός).
Βγάζω το κρέας και αφήνω την σάλτσα να πήξει λίγο.
Βράζω τα ζυμαρικά, σε αλατισμένο νερό, 2-3 λεπτά λιγότερο απ'ότι γράφει το πακέτο και στραγγίζω.
Τώρα η συνέχεια μπορεί να γίνει με δυο τρόπους:
α) Ρίχνουμε την σάλτσα στα στραγγισμένα μακαρόνια, ή
β) Περιχύνουμε το σερβιρισμένο σε φέτες κρέας, με την κουτάλα.
Αυτόν τον δεύτερο τρόπο έκανα, γιατί έβρασα λίγες πέννες και αν έριχνα όλη την σάλτσα, θα είχα μια ωραία και νόστιμη σούπα!!

Όταν ανεβήκαμε στην Απείρανθο (τ'Απεράθου, όπως λένε εκεί), ήταν μεσημέρι και αναζήτησα τον κρασάτο κόκκορα στο περίπτερο της κεντρικής πλατείας. Παλιό κόλπο για να πάρεις πληροφορίες από ντόπιο και όχι από πινακίδες.
Η περιπτερού βγαίνει και φωνάζει "Κυρά Μαρικούλα έχει κοκκόρι;"
"Όχι" απαντά η κυρά Μαρικούλα από απέναντι "έχω με χοιρινό".
Κοιταζόμαστε και λέμε "Ναι" (παίρνω και από το περίπτερο 4-5 πακέτα τσιγάρα).
Έρχονται δυο πιατέλες τεράστιες, μαζί με την απαραίτητη Ναξιώτικη φέτα και μια γραβιέρα ψητή. Σαλάτα μια απλή ντομάτα με λαδοξυδορίγανη. Η μια "μερίδα" θα έφτανε, αλλά το μάτι μας είναι αχόρταγο.
Μαζί με όλα και ένα τοπικό κόκκινο κρασί "Είναι το ίδιο που μαγειρεύτηκε" είπε η κυρά Μαρικούλα....
Είχαμε αρχίσει να τρώμε, όταν ήρθε ένα ζευγάρι ξένοι, ασπρουλιάρηδες με γαλανά μάτια, που τα έριξαν στο τραπέζι μας, περνώντας για να καθίσουν κάπως πιο μακρυά.
Ευτυχώς το φαγητό δεν μας κάθησε στο στομάχι, μετά από τέτοια ματιά.  Μας έδειξαν στην κυρά Μαρικούλα και μάλλον παρήγγειλαν παρόμοια.
Τελειώσαμε, και πήραμε τις κατηφόρες προς την Ανατολική πλευρά του νησιού, προς ανεύρεση κατάλληλης παραλίας, για απογευματινό μπάνιο.
Βρήκα εύκολα την ερημική αμμουδερή παραλία και αντί να περιμένουμε να χωνέψουμε, μπήκαμε στην θάλασσα, για δροσιά.
Το λάθος αυτό, ευτυχώς, δεν αποδείχτηκε μοιραίο, γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσε ο γράφων να ανασύρει αυτές τις μνήμες.......
ΥΓ:  Μια παρόμοια συνταγή υπάρχει στο blog, με μοσχαρίσιο νουά (ΕΔΩ).
Posted by Picasa

11 σχόλια:

VickyR είπε...

Εμείς στη Νάξο τον φάγαμε τον κόκκορα και δεν βρήκαμε ερημικές παραλίες.
Ήταν Αύγουστος.

Περίσσεψε τίποτις;

Φιλιά :)

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ VickyR :
Έχει ακόμη κάτι ψιλά. Ίσως προλάβεις, αν έρθεις, να με κάνεις και παρέα...

Τον Αύγουστο μη περιμένεις ερημικές παραλίες, εκεί.
Εμείς πήγαμε τέλη Ιουνίου, όπως συνηθίζαμε εκείνα τα χρόνια, ειδικά για Κυκλάδες και Κρήτη..
_______________________

Αστοριανή είπε...

Σταύρο μου,
...άχ! αυτή σου η... δύσκολη!!!

Σε χάρηκα, περπατώντας μαζί σας στο νησί -που έχουμε κάποιους φίλους εδώ,... μα ποτέ δεν πήγαμε με τον Δημήτρη...
και, πίστεψέ με, δεν είχα ακούσει ή διαβάσει την έκφραση: Παραναξιακά!!!
όσο για τους ...ασπρουλιάρηδες!!! ακόμη γελάω.

Ο γαμπρός μας -κι η μαμά του Ράνια!- έφτιαξε πολύ κοντινή την συνταγή σου... την Πρωτοχρονιά!
Όμως, πάντα το λέω ότι οι δικές σας γεύσεις δεν παραβγαίνουν με τις εδώ! ίσως η ...απόσταση τις θυμίζει νοστιμότερες...
Φιλιά στην Ράνια μας, Υιώτα, ΝΥ

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ Αστοριανή :
Τα νησιά της "Παροναξίας" είναι Πάρος, Αντίπαρος, Νάξος, Κουφονήσια, Σχοινούσα, Ηρακλειά, Σίκινος και μερικά άλλα, εκεί γύρω. Σαν "σύμπλεγμα" τα αναφέρω. Τα γύρισα σχεδόν όλα, σε μερικά Καλοκαίρια.

Το ότι οι γεύσεις φαντάζουν καλύτερες στην Πατρίδα το διαπίστωσα όταν ήμουν στο Βέλγιο και το επιβεβαίωσε και ο exporter που είχα εκεί (Πειραιώτης).
Ακόμη και ο καφές μυρίζει καλύτερα, έλεγε.
Μάλλον είναι θέμα υγρασίας και καλής διάθεσης!

Η "δύσκολη" έσπασε τα νεύρα μου με τις παραξενιές της στο φαγητό, πολλά χρόνια τώρα...

Φιλιά σε όλους σας!!
________________________

Betty's Cuisine είπε...

Αυτό το υπέροχο, γευστικότατο και πεντανόστιμο φαγάκι λέγεται Ρόστο στην Νάξο και είναι πράγματι ασύγκριτο σε γεύση!
Και η συνταγή είναι η αυθεντική, ρίξε μια ματιά και στην δική μου κουζίνα :)
Μην με πεις υπερβολική, είμαι πορωμένη με την Νάξο γενικά και με το χωριό μου, την μοναδική Απείρανθο, ειδικά!
Πολλά φιλιά φίλε Σταύρο, έγινες η αιτία απόψε και ταξίδεψα στα σοκάκια και τα στιαστά της!!!
Να ΄σαι καλά...

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ Betty's Cuisine :
Κάτι ανάλογο, μάλλον, έκανε η γιαγιά μου, αλλά δεν ξέρω πως το έφτιαχνε.
"Ρόστο" το έλεγε, αλλά δεν το δοκίμασα ποτέ.

Μη μου πεις ότι γνωρίζεις την Κυρά-Μαρικούλα; Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε (1987). Αυτή μας είπε την συνταγή και η συμβία την έγραψε πρόχειρα σε χαρτοπετσέτα, που είναι μέσα στα αναμνηστικά των διακοπών, μαζί με εισιτήρια, αποδείξεις διάφορες και φωτογραφίες (ενδιαφέρον έχουν οι τιμές στα εστιατόρια!!).

Καταλήξαμε στην ταβέρνα, μετά από δίωρο περπάτημα στα στενά, μεσημεριάτικα!!
Κούκλα τ'Απεράθου και όλη η Νάξος, φυσικά.

Φιλιά Θεσσαλονικιώτικα :)
___________________

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Χθες είχα παραγγελία από τα τέκνα μου να τους κάνω χοιρινό μπούτι φερμένο από την Θεσπρωτία (συμπεθέρια!!!)

Είδα τη συνταγή σου και αποφάσισα να το κάνω με ντομάτα.Το μακαρόνι ήταν χοντρό αντί για πένες και "ζωγράφισαν" τα πουκάμισα και τα φούτερ!
Εγινε της ...ρουφηχτής!!

Οι εντυπώσεις απίστευτες! Ασε που δεν το είχαν δοκιμάσει ποτέ!

Καλά "θριάμβευσα"και πάλι με την συνταγή σου!!!!

Καλημέρα!

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ Γιαγιά Αντιγόνη :
Αχ Αντιγονάκι μου, έπρεπε να ξαναθυμηθείς τα "μικράτα" τους και να τους φορέσεις μπροστέλλες!!
Τώρα ψάχνε απορρυπαντικό για λεκέδες!!

Που να τους τάϊζες και επάνω στην "Τραμπάλα"!!!!!

Θα τα πούμε το βράδυ......

Καλή σου Μέρα!!
_______________________

Frezia είπε...

Δεν είναι μόνο οι νόστιμες και
εύκολες συνταγές σου, που μας
βοηθανε στη μαγειρική,αλλά και
ο διασκεδαστικός τρόπος που τις παρουσιάζεις.
Καλό ξημέρωμα!!!

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

@ Frezia :
Δεν έχω το συγγραφικό ταλέντο της φίλης μας.
Τα γράφω όπως έρχονται οι αναμνήσεις.
Καμιά φορά είναι ταξινομημένες.
Και κράτησα και σημειώσεις για περίεργα πράγματα που έφαγα.

Καλό ΣαββατοΚύριακο!!
______________________

Magia da Inês είπε...


¸.•°♡♡⊱彡
░Ӈ░ƛ░Ƥ░Ƥ░Ƴ░

S░U░N░D░A░Y░ !
¸.•°♡♡⊱彡