Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ & σαλάτα Coleslaw (δήθεν!)


Κάθε χειμώνα γίνονται δυο-τρεις φορές λαχανοντολμάδες.
Το προχθεσινό αποτέλεσμα

Τα   Υ Λ Ι Κ Α  είναι λίγο-πολύ γνωστά, με λίγες παραλλαγές, προσωπικές, αλλά γράφω την δική μου εκδοχή

1 Λάχανο 1 - 1,5 κιλό (το δικό μου ήταν 1,250)
500-600 γραμ. Κυμάς μοσχαρίσιος (νουά)
1 Κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 φλ.τσαγ. Ρύζι Γλασέ ή Καρολίνα
1 φλ.τσαγ. Μαϊντανός ψιλοκομμένος
1 + 1  φλυζανάκι του Ελληνικου καφέ Ελαιόλαδο
Αλάτι & Πιπέρι κατά βούληση

Για το αυγολέμονο
2 Αυγά
2 Λεμόνια (τον χυμό τους)
2 κουταλιές κοφτές Αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 σφηνάκι νερό
Αρκετό ζουμί από τους ντολμάδες

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Βάζουμε όλα τα υλικά, εκτός από το ένα φλυτζανάκι λάδι και το λάχανο βέβαια, σε ένα μπωλ και τα ζυμώνουμε πολύ καλά.
Σκεπάζουμε το μπωλ με μεμβράνη ή αλουμινόχαρτο και το βάζουμε στο ψυγείο, για μια ώρα τουλάχιστον.
Στο διάστημα αυτό προετοιμάζουμε το λάχανο.
Πλένουμε και πετάμε τα εξωτερικά φύλλα.
Με κοφτερό και μυτερό μαχαίρι αφαιρούμε το κοτσάνι κάνοντας μια τετράπλευρη πυραμίδα, προς τα μέσα.
Βάζουμε νερό (πολλοί το αλατίζουν, εγώ όχι) στην μεγαλύτερη κατσαρόλα μας και το φέρνουμε σε βρασμό.
Βυθίζουμε το λάχανο, με την τρύπα του κοτσανιού προς τα κάτω και τα βράζουμε μέχρι να αρχίσουν να ξεκολλούν τα εξωτερικά φύλλα.
Το βγάζουμε με δύο κουτάλες, με προσοχή για να μη χαλάμε φύλλα και το αφήνουμε να γίνει χλιαρό (να πιάνεται με το χέρι).
Ο κυμάς μας είναι έτοιμος και τυλίγουμε τους ντολμάδες όπως τα ντολμαδάκια με τα αμπελόφυλλα, λίγο πιο χοντρά, λόγω φύλλων.
Αν δούμε κάποιο νεύρο φύλλου, πιο άκαμπτο, το κόβουμε.
Όσα φύλλα σχίζονται και όσα περισσεύουν, δεν τα πετάμε και τα στρώνουμε στον πάτο της καταρόλας.
Βάζουμε τους ντολμάδες κυκλικά στην κατσαρόλα και τα καπακώνουμε με ένα ρηχό πιάτο.
Ρίχνουμε το δεύτερο φλυτζανάκι λάδι και γεμίζουμε με νερό, μέχρι να καλυφθεί το πιάτο.
Βράζουμε σε χαμηλή φωτιά 45-50' (χύτρα ταχύτητας  15' από το σφύριγμα της βαλβίδας και την ανοίγουμε σε 10').
Ετοιμάζουμε το αυγολέμονο.
Σε μπωλ το σφηνάκι νερού και τα αυγά. Κτυπάμε με μίξερ χειρός. Προσθέτουμε σταδιακά το λεμόνι και μετά το αλεύρι, κτυπώντας συνέχεια.
Με κουτάλα παίρνουμε ζουμί από την κατσαρόλα και το ρίχνουμε στο μπωλ, κτυπώντας συνέχεια, μέχρι να ανεβάσουμε την θερμοκρασία του μείγματος.
Τότε ρίχνουμε το μαγικό φιλί στον αέρα και ρίχνουμε το περιεχόμενο στην κατσαρόλα, κουνάμε κυκλικά για να πάει παντού και, αν έχουμε χρόνο, την αφήνουμε να πάρει μια μικρή βράση, για να πήξει.
Οι ποσότητες είναι για 4 μερίδες.
Αν δεν έχουμε αρκετό ζουμί, προσθέτουμε ζεστό νερό και το αφήνουμε να πάρει μια βράση, πριν το αυγολέμονο.
Έτσι κι αλλιώς το ζουμί χρειάζεται και για τις σχετικές βουτιές με το φρεσκοψημμένο ψωμάκι, που μόλις ξεφουρνίστηκε!!!!

Όλη αυτή η διαδικασία θεωρείται μπελάς, αλλά το αποτέλεσμα.....
.....αποζημιώνει
                                                                                         
Επειδή το λάχανο ήταν μεγάλο, πριν το ζεμάτισμα, αντί να βγάλω το κοτσάνι, έβγαλα μια αρκετά μεγάλη πυραμίδα.
Την καθάρισα, ψιλοέκοψα τα μαλακά των φύλλων και τα έτριψα με λίγο αλάτι.
Καθάρισα και έτριψα στο χοντρό του ρεντέ και ένα καρότο.
Έφτιαξα και μια μαγιονέζα χωρίς αυγό τα μπέρδεψα όλα και έγινε μια σαλάτα, που πολλά χρόνια υπήρχε στο σπίτι μας, αλλά πρόσφατα έμαθα ότι κάτι τέτοιες κατασκευές οι Αμερικάνοι τις λένε "Coleslaw".
Για την μαγιονέζα χωρίς αυγό, παρακάτω
Υ Λ Ι Κ Α για την Μαγιονέζα χωρίς αυγό
3/4 φλ.τσαγ. Γάλα Εβαπορέ light (4%)
1 κουπάκι Γιαούρτι στραγγιστό (~200 γραμμ.)
1 κουτ,γλυκ. μουσταρδα (έβαλα Dijon, καυτερή)
2 κουτ.γλυκ. ξύδι (έβαλα λευκό)
1 κουτ.γλυκ. χυμος λεμονιού
1/2 κουτ.γλυκ. Ζάχαρη
1/2 κουτ.γλυκ. Αλάτι

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Όλα τα υλικά στο multi και χτύπημα για 3-4'.
Μόλις πήξει, έτοιμη για όλα!

Η σαλάτα αυτή με αρέσει λίγο ξυνή πρόσθεσα από πάνω 2 κουταλιές ξύδι ακόμη.

Posted by Picasa

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Φακές σούπα.... και κάτι άλλο...

Πριν από αρκετές μέρες έκανα φακές, μια σούπα που δεν είναι και από τα καλύτερα μου.
Απέφυγα, όσο μπορούσα, να τις φάω, αλλά βάζω την συνταγή και το αποτέλεσμα
Υ Λ Ι Κ Α
250 γραμ. Φακές ψιλές (μισό πακέτο)
2 καρότα καθαρισμένα και κομμένα σε κύβους
2 μικρές πατατες επίσης σε κύβους
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
1/2 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα παρθένο
150-200 γραμ. Τοματάκια Κονκασέ, πολτοποιημένα στο Multi
1 Κρεμμύδι μέτριο ψιλοκομμένο
Αλάτι - Πιπέρι
Δαφνόφυλλο (-α)
6 φλ.τσαγ. Νερό
3-4 κουτ.σουπ. Ξύδι

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Ζεσταίνουμε το λάδι στη χύτρα (ή σε κατσαρόλα) και σωτάρουμε το κρεμμύδι με το σκόρδο, για λίγα λεπτά.
Ρίχνουμε τα κυβάκια Πατάτες και καρότα και συνεχίζουμε το σωτάρισμα, ανακατεύοντας συνέχεια.
Ρίχνουμε την τομάτα, το νερό, τη δάφνη και φυσικά τη φακή.
Χαμηλώνουμε την φωτιά και βράζουμε για 15' (από το σφύριγμα της βαλβίδας της χύτρας) ή 30' (κατσαρόλα).
Ανοίγουμε και ρίχνουμε το αλατοπίπερο, βράζοντας 2' και στο τέλος το ξύδι.

                                                                                                       
Και επειδή είπα παλιότερα ότι "δεν πρέπει να πετάμε τίποτα", τα κροκκάδια των αυγών, που περίσσεψαν από τις "Τσιπούρες στο αλάτι", έγιναν μια μαγιονέζα για γαρνιτούρα και το υπόλοιπο έγινε "Ρωσική σαλάτα", με τον παραδοσιακό τρόπο, που έγραψα στην ιστορία του ονόματος (πάτα ΕΔΩ).
Έλα όμως που την επόμενη μέρα έκανα και άλλη μαγιονέζα, χωρίς αυγό, σαν dressing για το coleslaw, που θα γράψω σε επόμενη ανάρτηση!
Αυτά τα ολίγα, για την ώρα!!
Posted by Picasa

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

ΚΑΖΑΝ ΝΤΙΠΙ.....ή μάλλον.....


....εδώ είναι......ΤΗΓΑΝ ΝΤΙΠΙ !!
Και αυτό γιατί δεν το έκανα σε καζάνι, αλλά σε τηγάνι!
Σε μεγάλη ποσότητα μπορεί να γίνει σε ταψί.
Το αποτέλεσμα είχε καλύτερη γεύση από αυτό που μας κερνάει ο "Μπέης", στον Μαρμαρά (λίγο πριν  τον λογαριασμό!).
Ας δούμε πως έκανα αυτή τη μικρή ποσότητα
Υ Λ Ι Κ Α
1/2 φλ.τσαγ. Νισεστέ (Κορν φλάουερ)
2 φλ.τσαγ. Γάλα
1/2 φλ.τσαγ. Ζάχαρη άσπρη
1/2 φλ.τσαγ. Ζάχαρη άχνη 
Ένα κομματάκι Μινέρβα Μπένεκολ με ελαιόλαδο για βουτύρωμα
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Πρώτα κάνουμε την κρέμα.
Σε κατσαρολακι διαλύουμε καλά το νισεστέ στο γάλα.
Σε χαμηλή φωτιά, ανακατεύουμε συνεχώς, μέχρι να πήξει.
Βουτυρώνω ένα αντικολλητικό τηγάνι και πασπαλίζω την άχνη, σε όλο τον πάτο.
Ζεσταίνω μερικά λεπτά και ρίχνω την κρέμα. Στρώνω με σπάτουλα και συνεχίζω σε μέτρια φωτιά, μέχρι να φανεί ότι η περιφέρεια της κρέμας παίρνει καφέ χρώμα. Αυτό σημαίνει ότι κάηκε η ζάχαρη στον πάτο (θα μυρίσει και καμμένο).
Αφήνουμε να κρυώσει καλά και κόβουμε (λόγω της αντικολλητικής επιφάνειας, το έκοψα με μια λεπτή πλαστική σπάτουλα)
Κόβουμε λωρίδες και τυλίγουμε..... έτσι
Εάν έχουμε μεγάλο πάχος κρέμας, κόβουμε τετράγωνα κομμάτια και.....τρώμε ή κερνάμε!

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

ΤΣΙΠΟΥΡΕΣ ΣΤΟ ΧΟΝΤΡΟ ΑΛΑΤΙ


Τελικά τις φακές δεν τις απέφυγα. Τις έκανα νωρίς το πρωί για να μπορέσω να τελειώσω άλλες δουλειές έξω.
Επειδή όμως "πίσω έχει η αχλάδα την ουρά", κάπου στην Στρατηγού Καλλάρη, έρχεται η φλασιά!  "ΨΑΡΙΑ".
Αντί να πάω λίγο παρακάτω και να πετάξω στη θάλασσα ένα μασούρι δυναμίτη, μπαίνω στον ψαροπώλη.
Παραγγελία: 2 Τσιπούρες μεγαλούτσικες, με τα λέπια. Να καθαρίσεις μόνο εντόσθια και βράγχια. Πάω να πάρω αλάτι και έρχομαι.
Λίγο πιο κάτω το Σ/Μ. Παίρνω 2 κιλά αλάτι χοντρό και ξανά πίσω στον ψαρά. Παίρνω την σακκούλα και στο σπίτι.
Υπολογίζω τον χρόνο, κάνω άλλες δουλειές και, περίπου 2 ώρες πριν το μεσημεριανό, αρχίζω.
Τα ΥΛΙΚΑ απλά, τσιπούρες, αλάτι χοντρό, κλαδάκια δενδρολίβανο, το ασπράδι από 3 αυγά.
Στην φωτό του αποτελέσματος, είναι μαγιονέζα και λαδολέμονο, αλλά γιαυτά, παρακάτω
Στο πατρικό μου, η γιαγιά και η μητέρα μου, έστρωναν αλάτι, έβαζαν στην κοιλιά μυρωδικά, σκέπαζαν καλά με αλάτι και έψηναν.
Κάποτε όμως είδα μια εκπομπή της Μυρσίνης Λαμπράκη, από τις Αλυκές του Κίτρους (Πιερία), όπου έστρωνε αλουμινόχαρτο και μετά το αλάτι-τσιπούρα-αλάτι, έκλεινε και έψηνε.
Έτσι θα το κάνω κι εγώ.
Ξεχωρίζω τα ασπράδια από τους κρόκκους (να η μαγιονέζα) και χτυπώ με το μιξεράκι. Ρίχνω περίπου 1,5 κιλό αλάτι και ανακατεύω καλά.
Καλύπτω το ταψάκι με μπόλικο αλουμινόχαρτο, στρώνω αλάτι περίπου 2 πόντους πάχος και.....βγάζω τις τσιπούρες για να τις πλύνω, να τις στεγνώσω και να τις ξαπλώσω στο αλάτι.
Τότε έγινε η παρατήρηση. Οι τσιπούρες ΔΕΝ είχαν λέπια. Για επιβεβαίωση, φωνάζω και τον "ελεγκτή".
Λέω "λες να γίνουν λύσσα;"
Ότι είναι να γίνει, θα γίνει.
Βάζω από ένα κλαδάκι δενδρολίβανο στην κοιλιά, ξαπλώνω την καθεμιά στο ταψάκι της
...καλύπτω με ίσο πάχος μείγματος αλατιού, κλείνω το αλουμινόχαρτο και στους 200 οC.
Ψήνω μισή ώρα, τουμπάρω το πακέτο και συνεχίζω ακόμη μισή ώρα.
Ανοίγω και βλέπω το αλάτι σχετικά μαλακό και όχι σαν βράχο, που τον έσπαγε η γιαγιά με σφυρί.
Ανοίγω το αλάτι και το δέρμα του ψαριού είναι ατόφιο.
Πράγματι δεν είχε λέπια!!
Με χειρουργικές απαλές κινήσεις ξεψαχνίζω τα ψάρια και τρώμε αμέσως.
Τέλειο! Παίρνω και τα εύσημα "γεια στα χέρια σου".
Τα συνόδευσα με λαδολέμονο λίγο διαφορετικό
Λάδι-λεμόνι-μαϊντανός, στο multi, μισό κουταλάκι κορν φλάουερ και λίγο βράσιμο, να χυλώσει ελαφρά.
Τα κροκκάδια όμως, έγιναν μια εύκολη μαγιονέζα, που την έχω γράψει παλιότερα, αλλά για ευκολία την αντιγράφω


ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΚΟΛΗ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ (κλικ)
(στις παρενθέσεις είναι τα υλικά που χρησιμοποιώ)

2 κροκκάδια αυγών φρέσκων κατα προτίμηση
1 κουτ.τσαγ. χυμός λεμονιού
2 κουτ.σούπας ξύδι (άσπρο από άσπρο κρασί, γιατί ο καημός μου είναι να γίνει όσο πιο άσπρη γίνεται, χωρίς να τόχω καταφέρει)
1/2 κουτ.τσαγ. κοφτό μουστάρδα σε σκόνη
1 κουτ.τσαγ. κοφτό αλάτι
Λίγο πιπέρι (άσπρο)
1 φλυτζ.τσαγ. ελαιόλαδο (Άλτις έξτρα παρθένο ελαφρύ)
1 κουτ.σουπ. φυτίνη ή ελαιόλαδο (Μινέρβα Μπένεκολ για μαγείρεμα)
4 κουτ.σουπ. κοφτές αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 φλυτζ.τσαγ. νερό

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Ρίχνουμε σε ένα μπωλ τα κροκκάδια, τον χυμό λεμονιού, το ξύδι, την μουστάρδα, το αλάτι, το πιπέρι και το λάδι. Τα αφήνουμε όπως είναι, χωρίς να τα ανακατέψουμε.
Λυώνουμε την "φυτίνη" σε μικρό κατσαρολάκι και ρίχνουμε το αλεύρι. Ανακατεύουμε ζωηρά για μερικά λεπτά και προσθέτουμε το νερό.
Βράζουμε το μείγμα σε χαμηλή φωτιά, ανακατεύοντας διαρκώς με τους αυγοδάρτες του μίξερ χειρός μέχρι που να αρχίσει να πήζει.
Το ρίχνουμε, ζεστό όπως είναι, επάνω στα αυγά και τα άλλα υλικά που είναι στο μπωλ και κτυπάμε γρήγορα πάλι με το μίξερ.
Συνεχίζουμε το κτύπημα μέχρι που να πήξει η μαγιονέζα και να γίνει λεία.
Το μιξεράκι είναι το κλειδί για την επιτυχία.


Έλα όμως που φάνηκε ότι κόβει!!!!
Με λίγο ζεστό νερό και δούλεμα καλό, συνήλθε.
Διόρθωσα την γεύση με μια κουταλιά ξύδι και περίσσεψε και αρκετή για μια ρωσική σαλάτα (αύριο, με τις φακές. Αυτή τη φορά δεν την σκαπουλάρω, δυστυχώς).
Λες να προκύψει κάτι;;;;


Posted by Picasa

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

ΤΑΡΤΑ ΜΗΛΟΥ.....ΞΑΝΑ....ΜΕ ΞΗΡΟΚΑΡΠΙΑ


Σήμερα προσπάθησα να εμπλουτίσω την προηγούμενη ανάρτηση με νέες φωτογραφίες, αλλά το Picasa είχε αντίθετη γνώμη και δεν τις ανέβαζε.  Δεν ξέρω γιατί....
Επειδή στην προηγούμενη ανάρτηση η φίλη "αχτίδα"
αναρωτήθηκε "που είναι τα καρυδάκια;", έβαλα μπρος και έφτιαξα μια, με καρύδια, αμύγδαλα και κουκουνάρι, χωρίς την άσπρη ζάχαρη, της προηγούμενης ανάρτησης, για να μη γίνει τόσο γλυκειά.
Καβούρντισα τα ξεφλουδισμένα αμύγδαλα σε αντικολλητικό τηγάνι και, μαζί με τα καρύδια, τα έσπασα στο Multi.
Καβούρντισα επίσης και το κουκουνάρι.
Μαζί με την μαύρη ζάχαρη, πασπάλισα και μείγμα των ξηρών καρπών.
Φρόντισα όμως το ξεκουκούτσωμα των μήλων, να αφήσει τρύπα, που την γέμισα με 1-2 κουταλάκια Τεντούρα και από πάνω ξανά ξηρούς καρπούς.
Τα υπόλοιπα έγιναν όπως στην προηγούμενη ανάρτηση.
Αυτή τη φορά όμως έβαλα τα μηλα σωστά, με το κυρτό μέρος προς τα κάτω, για να έρθει στην επιφάνεια, μετά το τουμπάρισμα.
Λεπτομέρειες φαίνονται με "κλικ" στις φωτό.

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

ΤΑΡΤΑ ΜΗΛΟΥ....ΑΛΛΑ ΚΑΙ (ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ) ΣΠΑΝΑΚΟΠΙΤΑ


Το τηλεφώνημα έπεσε λίγο πριν τις 12. Ήταν η συνήθης ύποπτη, η Βίκυ (VickyR, για όσους παρακολουθούν τα σχόλια, κατά καιρούς).
"Σε έχω καταπληκτική συνταγή για τάρτα, μιας και έχεις μήλα. Σφολιάτα έχεις;"
Η απάντηση ένα ξερό "Όχι και δεν μπορώ να βγω να πάρω".
"Έρχομαι και φέρνω εγώ".
Και έφερε! Την άνοιξε η Ράνια, πήγε στην κουζίνα, την άφησε να ξεπαγώνει (θέλει 2 ώρες) και ήρθε για blogosurfing.
Πέρασαν οι δυο ώρες, ακούγοντας ένα καινούργιο ράδιο που βρήκα, πάω στην κουζίνα να καθαρίσω μήλα και βλέπω το ΤΕΡΑΣ.
Αντί για σφολιάτα, είχε φέρει Φύλλα της γιαγιάς και είχαν ξεπαγώσει!!
Η μόνη λύση ήταν μια πίτα. Σπανακοτυρόπιτα πάλι!!
Βέβαια το τελικό αποτέλεσμα, ήταν πολύ κατώτερο από το προχθεσινό, λόγω φύλλων. Άλλο πράγμα το σπιτικό!
Παρ'όλο που τα λάδωσα αρκετά, όπως έγραφε το κουτί, έγιναν λίγο ξερά.
Μόλις όμως κατάλαβα το λάθος, για τιμωρία, την έστειλα να βρεί σφολιάτα και να διαβάσει καλά το πακέτο.
Σε λίγο έφερε Μακεδονική (πολύ καλή και δοκιμασμένη), την άφησα να ξεπαγώσει και στρώσαμε τραπέζι, με διάφορα υπάρχοντα.
Μιλήσαμε και για την εν λόγω συνταγή. Την είδε το πρωί στην TV, που την έκανε ο σεφ Κώστας Βασσάλος.
Έλα όμως που δεν κράτησε σημειώσεις και τα είπε από μνήμης
Τα ΥΛΙΚΑ
3 Μήλα καθαρισμένα, ξεκουκουτσωμένα και κομμένα στα δύο
Ζάχαρη μαύρη
Ζάχαρη άσπρη
Δαμάσκηνα ξερά
Σφολιάτα κομμένη σύμφωνα με το ταψί
Βούτυρο για πασάλειμμα 
Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ  απλή
Αλείφουμε το ταψί με βούτυρο (Benecol με ελαιόλαδο, φυσικά).
Πασπαλίζουμε με μερικές κουταλιές μαύρη ζάχαρη.
Στρώνουμε τα μήλα (εδώ έγινε άλλο λάθος) με το κυρτό μέρος προς τα κάτω.
Βάζουμε στα κενά τα δαμάσκηνα (ή άλλα ξερά φρούτα). Τα δαμάσκηνα που είχα ήταν πολύ ξερά και τα μούσκεψα σε μαυροδάφνη.
Πασπαλίζουμε από πάνω άσπρη ζάχαρη
Κόβουμε την σφολιάτα κυκλικά με το καπάκι
Σκεπάζουμε τα μήλα και με τα δάκτυλα πιέζουμε περιφερειακά, να πάει προς τα κάτω.
Για από πάνω δεν θυμόταν τι έβαζε, αλλά εγώ άλειψα όλη την ελεύθερη επιφάνεια με βούτυρο.
Ούτε στοιχεία για το ψήσιμο ήξερε και την έψησα στους 170 οC, μέχρι να ροδοκοκκινίσει.
Λόγω του πυρέξ φάνηκε και το σιρόπι που έβραζε.
Σε 45' ήταν έτοιμη.
Μόλις κρύωσε λίγο και κάθησε η σφολιάτα, έγινε η τούμπα στην πιατέλα.
Για κανέλλα ή κανελλογαρύφαλο, κανείς δεν μίλησε.
Ούτε για σαντιγύ ή παγωτό.
Η συνταγή ΑΤΕΛΗΣ....
Αυτά τα φαντάζομαι και τα προγραμματίζω για μεθαύριο, αν μείνει κάτι.........

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

ΠΕΝΝΕΣ ΜΕ ΛΑΧΑΝΙΚΑ


Το πρόγραμμα (επιθυμία ήταν) έλεγε κάποια σούπα (φακές π.χ.), αλλά, είπαμε: Κατάντησα να τις φτιάχνω και, το χειρότερο, να τις τρώω κιόλας, αλλά.... όποτε μπορώ ξεφεύγω.
Όπως σήμερα!!
Στα λαχανικά δεν λέω όχι.  Στα ζυμαρικά δεν λέω όχι.  Στα γαλακτοκομικά δεν λέω όχι!
Τα έβαλα αυτά όλα μαζί και προέκυψε αυτό το αποτέλεσμα
Ας δούμε πως γίνεται
Υ Λ Ι Κ Α
400 γραμ. Πέννες ή άλλο ζυμαρικό (300 ήταν απαραίτητα για το πυρέξ, αλλά παρακάτω θα δούμε γιατί)
2 μέτριες Μελιτζάνες 
2 μέτρια Κολοκυθάκια
1 μεγάλο Κρεμμύδι ψιλοκομμένο στο multi μαζί με
1 κουτί (400 γρ.) Κονκασέ και μέσα και 
2 σκελίδες Σκόρδο
1 νεροπότηρο Κρασί άσπρο
3 κουταλιές Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο (+ λίγο για το πασάλειμμα  του πυρέξ και των λαχανικών)
Φρυγανιά τριμμένη
200 γραμ. Γιδοτύρι (ή φέτα) τριμμένο
Και για κάλυψη
750 γραμ Γιαούρτι στραγγιστό 2%
2-3 αυγά
Αλάτι-Πιπέρι
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Καθαρίζουμε τα λαχανικά από τις φλούδες και τα κόβουμε σε κυβάκια (αν πάρουμε μελιτζάνες από το Σ/Μ δεν χρειάζονται ξεπίκρισμα).
Τα αλείφουμε με λάδι και τα βάζουμε στον φούρνο, σε ταψί με λαδόκολλα, στους 200 οC,για μία ώρα, ή ώσπου να μαλακώσουν.
Αν θέλουμε τα τηγανίζουμε σε μπόλικο ελαιόλαδο!!!
Βράζουμε τις πέννες 3' λιγότερο από αυτό που γράφει η συσκευασία και δεν τις ξεβγάζουμε.
Τις ξαναβάζουμε στην κατσαρόλα.
Σε βαθύ τηγάνι ρίχνουμε το περιεχόμενο του μούλτι, το κρασί και αλατοπίπερο και βράζουμε την σάλτσα, 15-20', μέχρι να πήξει.
Ρίχνουμε τα ψημένα λαχανικά και την σάλτσα στην κατσαρόλα και ανακατεύουμε με τις πέννες.
Λαδώνουμε το πυρέξ και το πασπαλίζουμε με την φρυγανιά.
Στρώνουμε το μείγμα στο πυρέξ και πασπαλίζουμε με το τυρί. Μετά φτιάχνουμε την επικάλυψη.
Σε μπωλ ανακατεύουμε καλά το γιαούρτι με τα αυγά και με κουτάλι το στρώνουμε στο μείγμα του πυρέξ.
Αυτά φαίνονται στο παρακάτω κολάζ (κλικ να μεγαλώσει)
Ψήνουμε στον ήδη προθερμασμένο φούρνο, αφού τον χαμηλώσουμε στους 170 οC, μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια.
Το γιαούρτι που πήρα δεν ήταν αυτό που παίρνω συνήθως και βγήκε λίγο ξυνό.
Λάθος που δεν το δοκίμασα πριν, για να προσθέσω λίγη ζάχαρη στη ντομάτα.

Επειδή δεν ήμουν σίγουρος για το αποτέλεσμα, κράτησα λίγο από το μείγμα, ότι τιποτ'άλλο, αλλά για να έχουμε και κάτι σίγουρο για το μεσημέρι.
Αυτός είναι ο λόγος που έβρασα παραπάνω πέννες.
Έστρωσα το μείγμα σε μικρό πυρέξ και από πάνω το κάλυψα με μπεσαμέλ (σίγουρα πράγματα!)
Και βγήκε αυτό
Κοντολογίς, ένα παστίτσιο με λαχανικά και γιαούρτι.
Τίποτα παραπάνω!!
Posted by Picasa

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

ΚΕΪΚ ΜΗΛΟΥ...το ψιχουλιαστό !!


Μπορείς να το πεις και "θρυμματιστό", ή και "crumble", όπως συνηθίζουν οι Αμερικάνοι!
Είναι ένα κέϊκ που κάνω συνήθως όταν η συμβία έχει συγκέντρωση φιλενάδων, οι οποίες το ζητούν από πριν!!
Πρώτη φορά το έκανα για δοκιμή και επειδή είχα μήλα πρόχειρα.
Από το σημερινό αποτέλεσμα, πεσκέσι σε γειτόνισσα, έκλεψα δυο-τρία κομμάτια.
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν χρησιμοποίησα μακρόστενη φόρμα. Να πάει κομμένο και να μπερδευτεί η δουλειά.
Ένα από τα κομμάτια είναι αυτό
Η ευκαιρία ήρθε με το "χτύπημα του Πηλίου", από την Ζαγορά.
Ήρθαν τα πρώτα μήλα και άρχισαν να αξιοποιούνται κατάλληλα
Ενώ η παρακάτω φωτό είναι κλεμμένη από βιντεάκι του διαδικτύου.
Τα υλικά και την εκτέλεση θα τα βρείτε ΕΔΩ
Οι ποσότητες υπολογίστηκαν για στρόγγυλο πυρέξ διαμέτρου 24 εκατοστών, με έμφαση στους ξηρούς καρπούς.
Όπως και την πρώτη φορά καβούρντισα αμύγδαλα, καρύδια και κουκουνάρι, σε αρκετή ποσότητα, για να βάλω και μέσα στη ζύμη.
Αυτή τη φορά κράτησα το αλουμινόχαρτο για τα πρώτα 25', τον φούρνο στους 160 οC, και ξεσκέπαστο για άλλα 25'.
Δεν ξέρω ακόμη ποιά θα είναι η τύχη των υπόλοιπων (λίγων) μήλων, αλλά κάτι θα γίνει.....
Posted by Picasa

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

ΣΠΑΝΑΚΟΤΥΡΟΠΙΤΑ ΜΕ ΦΥΛΛΟ ΚΟΥΡΟΥ


Πολύ καιρό είχαμε να κάνουμε μια πιτούλα!
Ψαχτήρι σε ντουλάπια και ψυγείο, συγκέντρωσα τα υλικά και να το αποτέλεσμα, νόστιμο και τραγανό
ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΥΜΗ ΚΟΥΡΟΥ
300 γραμ. Αλεύρι κίτρινο (ανάμεικτο καλαμποκίσιο με σίτου), αντι για κανονικό ή ολικής
1/2 κουτ,σουπ. μπέϊκιν πάουντερ
100 γραμ. Γιαούρτι στραγγιστό 2%, αντί για αγελαδινό πλήρες
1 Αυγό
60-70 γραμ. (ml σωστότερα) ελαιόλαδο έξτρα παρθένο, αντί για βούτυρο ή μαργαρίνη
Πιπέρι λευκό
Αλάτι, αν δεν βάλουμε τυρί στη ζύμη.
2 κουτ.σουπ. ξύδι άσπρο ή κόκκινο (αυτό είναι το μυστικό για να γίνει τραγανή !!!)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΜΙΣΗ
500 γρ. Σπανάκι (είχα κατεψυγμένο σε φύλλα)
1 μεγάλο Κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδες Σκόρδο ψιλοκομμένο
3 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
1 ματσάκι (σχεδόν) Άνιθο ψιλοκομμένο
200 γρ. Γιδοτύρι (ή φέτα) στο χοντρό του τρίφτη
2 Αυγά χτυπημένα
Πιπέρι (και λίγο αλάτι)


ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ζυμώνουμε όλα μαζί τα υλικά της ζύμης και τα αφήνουμε, σκεπασμένα με μεμβράνη, στο ψυγείο για μια ώρα.
Ξαναζυμώνουμε και την χωρίζουμε στα δυο μπαλλάκια, το ένα λίγο πιο μεγάλο.
Ανοίγουμε το μεγάλο σε φύλλο, λίγο πιο μεγάλο από το ταψί μας.
Λαδώνουμε καλά το ταψί και τοποθετούμε το φύλλο, με τρόπο ώστε να ανεβαίνει και στα τοιχώματα.
Απλώνουμε την γέμιση και καλύπτουμε με το δεύτερο φύλλο.
Γυρίζουμε τα περισσεύματα του κάτω φύλλου και τα ενώνουμε με τις άκρες του επάνω, για να σχηματιστεί ο κόθαρος.
Η προετοιμασία της γέμισης
Ζεσταίνουμε το λάδι σε βαθύ τηγάνι και σωτάρουμε το κρεμμύδι με το σκόρδο.
Ρίχνουμε το σπανάκι με τον άνιθο και συνεχίζουμε μέχρι να μειωθεί ο όγκος του και να σωθούν τα υγρά.
Βγάζουμε από το μάτι και ρίχνουμε το τυρί, που το έχουμε ανακατέψει με τα αυγά.
Την αφήνουμε να κρυωσει

Πάλι το μάτι με γέλασε και λάδωσα ταψάκι 26x36 εκατοστά, ενώ η ποσότητα της ζύμης είναι για 20x30 εκατ.
Έτσι αναγκάστηκα να ανοίξω τα φύλλα περισσότερο, με αποτέλεσμα να γίνουν λεπτότερα.
Φαίνεται και στις φωτό
Λάδωσα και την επιφάνεια με το πινέλο, την χάραξα σε κομμάτια  και ψηθήκαμε μαζί στους 160 οC, με αντιστάσεις και αέρα, για 50'.
Σκεπασμένο το ταψί για τα πρώτα 25'.
Ξέροντας όμως την ιδιορρυθμία του φούρνου, που ψήνει κάπως μονόμπαντα, γύριζα το ταψί κάθε 10'. Γιαυτό είπα ότι ψήθηκα μαζί της....
Posted by Picasa

ΤΟ ΚΕΪΚ ΤΗΣ ΣΟΥΛΤΑΝΑΣ....


....μάλλον της ΣΟΥΛΤΑΝΙΝΑΣ της Κορινθιακής
ή όπως αλλοιώς λένε αυτά τα σταφύλια χωρίς κουκούτσια.
Πάντως όχι "σταφίδα". Εγώ σταφίδα εννοώ μόνο τα αφυδατωμένα!
Έγινε ένα κέϊκ, όμοιο με το Clafoutis Plus, με τα κεράσια, τον Ιούνιο.
Το αποτελεσμα, γαργαλιστικό
Υ Λ Ι Κ Α για πυρέξ ή ταψάκι διαμέτρου 24 εκατ.
350 γραμ. Ρόγες Σταφυλιού χωρις κουκούτσι
85 γραμ. Ζάχαρη άσπρη
3 κουτ.σουπ. Ζάχαρη μαύρη
250 γραμ. Φαρίνα (αλεύρι αυτοφούσκωτο)
2 συσκευασίες Βανίλια
2 Αυγά
1 φλυτζανάκι λικέρ Τεντούρα (ή ότι άλλο)
200 ml Γάλα
1 κουτ.σουπ. μαργαρίνη (Μινερβα Μπένεκολ με ελαιόλαδο)
Για το Γλάσσο
150-175 γραμ. Κουβερτούρα
4 κουτ.σουπ. Γάλα
2 κουτ.σουπ. Μινέρβα Μπένεκολ για μαγείρεμα 
2 κουτ.σουπ. Ζάχαρη άσπρη
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Με το μίξερ χτυπάμε τα αυγά με την άσπρη ζάχαρη, καλά.
Ρίχνουμε τα υγρά και σταδιακά το αλεύρι.
Γίνεται ένας παχύρευστος χυλός
Βουτυρώνουμε το πυρέξ με την μία κουταλιά μαργαρίνη και πασπαλίζουμε με την μαύρη ζάχαρη.
Στρώνουμε τις ρόγες και από πάνω ρίχνουμε τον χυλό.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, αντιστάσεις + αέρα, στους 150-160 οC, για 45'.
Στα πρώτα 25' έχουμε το πυρέξ σκεπασμένο με αλουμινόχαρτο.
Το αποτέλεσμα θα είναι έτσι
Η λάμα του μαχαιριού της δοκιμής, πρέπει να βγαίνει στεγνή.
Αφήνουμε να κρυώσει λίγο και το τουμπάρουμε σε μια πιατέλλα
Έκανα το γλάσσο στα μικροκύματα.
Όλα τα υλικά σε ειδικό σκεύος (ή γυάλινο), στο ζέσταμα, για 2'
Καλό ανακάτεμα και πασάλειμμα 
Αφήνουμε τρεις ώρες στο ψυγείο, αφού διακοσμήσουμε την επιφάνεια, για να φάει το μάτι πρώτα.

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Ο ιμάμης μπαΐλντισε και για φέτος!!!


Όταν πέρσυ τον Ιούλιο έγραψα σε σχόλιο της πολύ καλής e-φίλης Βασιλικής, ότι  "Εγώ θα δοκιμάσω, την επόμενη φορά, να ψήσω τις μελιτζάνες στο φούρνο, ελαφρά λαδωμένες, μετά το ξεπίκρισμα",

και επειδή είμαι συνεπής....το έκανα φέτος, λίγο πριν τον χειμώνα!!
Πιο κάτω είναι η περσυνή ανάρτηση

κυριακή, 11 ιουλίου 2010


ΙΜΑΜ ΜΠΑΪΛΝΤΙ (ΕΛΑΦΡΥ !!)......ξανά, πρώτη φορά φέτος !!

Η συνταγή που ακολουθεί είναι αντιγραφή από τις 21 Μαΐου 2009 και, όπως έγραφαν οι μεταφράσεις των Αρχαίων στο σχολείο, "Βελτιωμένη και Επηυξημένη"
Εμπλουτίστηκε με φρέσκες φωτογραφίες και οι προσθήκες είναι με πράσινα γράμματα......



ΙΜΑΜ ΜΠΑΪΛΝΤΙ (ΕΛΑΦΡΥ !!)

Μετά από την απαίτηση των χιλιάδων αναγνωστών του blogακίου αυτού, ήρθε η ώρα να γράψω την συνταγή του "ανάλαφρου" Ιμάμ, που μόνο στα υλικά μοιάζει με της γιαγιάς μου.
Η εκτέλεση είναι προσαρμοσμένη σε υγειινό τρόπο μαγειρέματος και γιαυτό το ονομάζω "ελαφρύ".

ΥΛΙΚΑ (για 4 άτομα)
4 μελιτζάνες μακρυές (Λαγκαδιανές ή και Τσακώνικες για τους Νότιους) (πέντε)
4 κρεμμύδια ξερά σε ροδέλλες (εγώ τα ψιλοκόβω)
4 σκελίδες σκόρδο κομμένο σε ροδέλλες (πέντε)
1/2 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
2 τομάτες ώριμες, ή μισό κουτί κονκασέ, πολτοποιημένες (ένα κουτί κονκασέ)
4 πιπεριές κέρατο σε κομματάκια (δεν είχαμε)
300 γραμ. φέτα ή γιδοτύρι ή μυζήθρα ξερή, κομμένο σε μπαστουνάκια ή τριμμένο στο χοντρό του τρίφτη (ξερή μυζήθρα μόνο)
1 κρασοπότηρο κρασί λευκό
Αλάτι
Πιπέρι
Ελαιόλαδο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ξεφλουδίζουμε τελείως τις μελιτζάνες και τις σχίζουμε στο κέντρο κατά μήκος. Αλατίζουμε καλά σε ένα τρυπητό. Τις αφήνουμε τουλάχιστον μία ώρα για να ξεπικρίσουν.



Τις ξεπλένουμε καλά και αφαιρούμε, με ένα μαχαιράκι, το μερος που κάποτε ήταν οι σπόροι, ανοίγοντας έτσι ένα κανάλι. Το υλικό που αφαιρέσαμε το πολτοποιούμε μαζί με την τομάτα (στο multi).


Βρέχουμε τον πάτο μιας κατσαρόλας (ή τηγανιού) με λίγο ελαιόλαδο και σωτάρουμε το κρεμμύδι με το σκόρδο για 5 λεπτά.
Προσθέτουμε την πολτοποιημένη τομάτα και την ψύχα της μελιτζάνας, το κρασί, αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε να σιγοβράσει μέχρι να σωθούν τα υγρά.
Στρώνουμε τις μελιτζάνες σε ένα ταψί, ρίχνουμε στο κανάλι της καθεμιάς μια κουταλιά ελαιόλαδο και το γεμίζουμε με την γέμιση (2-3 κουταλιές).


Από πάνω στρώνουμε κομματάκια πιπεριάς και από ένα μπαστουνάκι τυρί. (είπα πιο πάνω! Δεν είχαμε πιπεριά και μπαστουνάκι δεν έβαλα! 
Αν θέλουμε επάνω από το τυρί βάζουμε ροδέλλα τομάτας (έξτρα υλικό) για να μή ξεραθεί το τυρί στον φούρνο. (Όπως φαίνεται και στις φρέσκες φωτό, έβαλα τομάτα και ρίγανη, από πάνω).

Βάζουμε στο ταψί 1-2 φλυτζάνια νερό και ψήνουμε σε προθερμασμενο φούρνο στους 180-200 οC για 45-50 λεπτά.

Το περσυνό αποτέλεσμα και...........



......και "Αι δύο ορφαναί" (παλιά ταινία του σινεμά, έργο αγαπημένο της γιαγιάς μου)

Το "ελαφρύ" της ιστορίας γίνεται με το ξεφλούδισμα της μελιτζάνας, το λίγο ελαιόλαδο και το "βράσιμο" της μελιτζάνας στον φούρνο.
Αν θέλουμε τον Ιμάμη να μπαϊλτίσει και να αρχίσει τις σόδες και τις Σουρωτές, τότε τηγανίζουμε τις μελιτζάνες σε μπόλικο λάδι, έτσι που να ρουφήξουν και να γίνουν δύσπεπτες.

Η συνταγή αυτή μπορεί να πλασαριστεί και σαν vegeterian, χωρίς ενοχές και τύψεις.
Και αν παραλείψουμε το τυρί, γίνεται και νηστίσιμη !!

-----------------------------------------
Και ερχόμαστε στο 2011, με την τελική φωτό πρώτη
Όσο χρόνο οι μελιτζάνες, ελαφρά λαδωμένες, ήταν στο φούρνο, ετοίμασα την γέμιση, χωρίς να πολτοποιήσω την ψίχα που έβγαλα,  αλλά την έκοψα κομματάκια, για να φαίνεται και τι τρώμε
Τα υπόλοιπα, επανάληψη
και από πολύ κοντά
Παράλληλα έκανα για πρώτη φορά φέτος χειμωνιάτικη βραστή σαλάτα, κουνουπίδι, με dressing λεμονιού, αρκετά πηχτό, όταν κρυώσει
Με την ίδια τεχνική της μπεσαμέλ, έγινε σε μεγάλο μπρίκι, στο μικρό μάτι.
3 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
2 κουταλάκια του γλυκού Κορν-φλάουερ (νισεστέ)
Χυμό από 2 λεμόνια


Ζεσταίνω το λάδι και ρίχνω το νισεστέ. Ανακατεύω γρήγορα για να μη σβωλιάσει και σταδιακά ρίχνω τον χυμό, πάντα ανακατεύοντας, μέχρι να αρχίσει να πήζει.
Δεν το αφήνω να πήξει πολύ στο μάτι, γιατί πήζει περισσότερο όταν κρυώνει.
Με λίγα λόγια, ένα λαδολέμονο, πηγμένο με νισεστέ.
Το ίδιο αποτέλεσμα γίνεται και με αλεύρι κοινό.