Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

ΜΠΙΤΟΚ ΑΛΑ ΡΟΥΣ (λέει ???)

Πρίν κανα δυό βδομάδες, είδα στο blog της Άριστης Δημιουργού "ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ", μια συνταγή για "Μπιτόκ α λα Ρους".
Όταν διάβασα την συνταγή στην σύζυγο, εκείνη ξερογλύφτηκε και της ήρθαν στο νου αναμνήσεις από το πάλαι ποτέ εστιατόριο "ΟΛΥΜΠΟΣ-ΝΑΟΥΣΑ", στην παραλία.
Βρήκα και μια συνταγή ενός Ιταλού ονόματι Michael Bonacini, έκανα ένα κοκταίηλ και προέκυψε κάτι που μοιάζει με το προαναφερόμενο, που όμως θύμιζε σε γεύση έκείνο το παλιό, όπως είπε η σύζυγος, λέγοντας επίσης "γειά στα χέρια σου", κι ας είμαστε "σκοτωμένοι" αυτό τον καιρό!

Και, όπως πάντα ξεκινώ με το αποτέλεσμα σε κολάζ των δύο εκδοχών, που έκανα



Οι συνταγή του Ιταλού και η εκτύπωση της Γαστερόπληγος, είναι σε κολάζ και αυτή του Ιταλού και με "γκαστερική" μετάφραση από τα Αγγλικά, μέσω Google Translator. Αξίζει ένα κλικ για να μεγαλώσει και να διαβαστεί, φωναχτά. Έχει πολύ γέλιο...


Πάμε λοιπόν να δούμε τον τρόπο και τα υλικά της δικής μου κατασκευής:

Υ Λ Ι Κ Α (για 4 μπιφτέκια)
600 γραμ. Κιμά μοσχαρίσιο, άπαχο από Νουά, αλεσμένο 2 φορές.
1-1,5 φλ.τσαγ. Κρητικά παξιμαδάκια με γραβιέρα (ψωμί λένε οι σεφ)
(δεν είχαμε μπαγιάτικο ψωμί)
1 πρέζα Κύμινο
2 πρέζες Πάπρικα γλυκειά
1 Κρεμύδι ψιλοκομμένο και σωταρισμένο, σε ελάχιστο λάδι
1/2 φλ.τσαγ. Γάλα για να βρέξουμε τα παξιμαδάκια ή το ψωμί
1 Αυγό
Αλατοπίπερο
1-2 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο για να βρέχουμε τα χέρια
στο πλάσιμο των μπιφτεκιών

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΑΛΤΣΑ
1 φλ.τσαγ. Μανιτάρια σε φέτες
1 Κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 κρασοπότηρο Κρασί κοκκινο ξερό
1 κουτ.σουπ. Κέτσαπ (ετοιματζίδικο)
1/2 νεροπότηρο Γάλα
2 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο, όπως πάντα, Παρθένο
2 κουτ.σουπ. Κάπαρη τουρσί
Πιπέρι λευκό (αλάτι δίνει η κάπαρη)

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Ακολούθησα την σειρά του Ιταλού, δηλ. τα μπιφτέκια πρώτα.
Σε ένα μπώλ έβαλα τα παξιμαδάκια να μουλιάσουν με το γάλα. Επειδή είναι σκληρά, έριξα και ένα φλυτζανάκι νερό. Αν ήταν ψωμί το γάλα είναι αρκετό.
Ριχνω το κρεμμύδι, σωταρισμένο σε λίγο λάδι, στο αντικολλητικό τηγάνι που θα σωτάρουμε τα μπιφτέκια και μετά θα κάνουμε τη σάλτσα.
Μαζί και τα υπόλοιπα υλικά και ζυμώνουμε πολύ καλά, για να ενσωματωθούν.
Πλάθουμε τα μπιφτέκια με λαδωμένα χέρια, λεπτά, και τα σωτάρουμε σε μέτρια φωτιά και από τις δύο πλευρές, μέχρι να πάρουν χρώμα.

Για την σάλτσα πρώτα σωτάρουμε το κρεμμύδι με τα μανιτάρια, μέχρι να σωθούν τα υγρά τους και σβήνουμε με το κρασί, χωρίς να πλύνουμε προηγούμενα το τηγάνι. Μετά χρησιμοποιούμε multi. Αλέθουμε την κάπαρη ξαλμυρισμένη, σε σουρωτήρι κάτω από την βρύση, μαζί με το περιεχόμενο του τηγανιού και το κέτσαπ.
Ξαναρίχνουμε το περιεχόμενο του multi στο βρώμικο τηγάνι, ρίχνουμε το πιπέρι και μια κουταλιά λάδι, μέχρι να πάρει την πρώτη βράση.
Κατόπιν ρίχνουμε το γάλα και ανακατεύουμε μέχρι να δέσει η σάλτσα.
Αν χρησιμοποιούσα λευκό κρασί και λίγο παραπάνω κέτσαπ, ίσως πετύχαινα το επιθυμητό ρόζ χρώμα στη σάλτα, όπως στην ΤΕΛΕΙΑ παρουσίαση της Γαστερόπληγος, που αξίζει να την δει κανείς, κάνοντας "κλικ" στον παραπάνω σύνδεσμο.

Σερβίρουμε το μπιφτέκι με την σάλτσα και από πάνω ένα τηγανητό αυγό.
(Το έκανα στο ίδιο "βρώμικο" τηγάνι, χωρίς λάδι και σκεπασμένο για να ψηθεί ο κρόκκος)

Εναλλακτικά σερβίρουμε με ρύζι (ή πουρέ, ή βραστές πατάτες, ή ακόμη και τηγανητές)

Στην παρουσίαση που ακολουθεί φαίνονται ορισμένες φάσεις της κατασκευής και στο τελος το "πληθωριστικό" σερβίρισμα (για μένα!)



Αν αυτό που βγήκε είναι "Μπιτόκ αλά Ρους", να φωνάξουμε τον Στάλιν και τον Λένιν να μας το πουν!!

Posted by Picasa

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

....ΑΠΟ "ΚΑΠΟΥ" ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, φυσικά!!!

Οι εικόνες που είναι στην παρουσίαση, είναι από ΑΥΤΟ το νησί (!)





Μπορείτε να πατήσετε το οθονάκι, στην γραμμή της παρουσίασης και μετά F11 , για πλήρη οθόνη. Είναι πιο καλά!

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΣΤΑΣΙΑΣΕ ΚΑΙ ΟΙ ΝΑΥΤΕΣ ΕΓΙΝΑΝ....

.....ΚΑΝΤΗΛΑΝΑΦΤΕΣ, όπως λέει και η Ρίτα.....



....και ο καπετάνιος, συμφώνησε και γυρίσαμε, πριν την ώρα μας.

Αλλά, επειδή, οι Έλληνες συμφωνούν μεταξύ τους, μόνο όταν είναι μονός αριθμός ΚΑΤΩ του ΤΡΙΑ, τις επόμενες μέρες θα φύγω ΜΟΝΟΣ.
Το πολύ-πολύ να πάρω και τον Άνταμ για παρέα.

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

ΠΡΩΤΗ ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ Ν.Ο.Μ.Π.Κ.



Ο Ναυτικός Όμιλος Μαρίνας Πόρτο Καρράς "Η ΚΕΛΥΦΟΣ" είναι πλέον γεγονός.
Και η πρώτη ανοιχτή σε όλους συγκέντρωση έγινε στην Όαση, το παλιό σνακ-μπαρ στο Κώχι.

Με κλικ στο play, μπορείτε να δήτε μερικές φωτογραφίες, μείγμα από δικές μου και από το site του Ομίλου www.yachtclubpc.gr
Και όπως πάντα, κλικ στο οθονάκι στη γραμμή εργασιών και μετά F11 για πλήρη οθόνη....



Εννοείται ότι η προσωρινή διοικούσα Επιτροπή και το Δ.Σ. αργότερα, προγραμματίζουν και άλλες εκδηλώσεις.....

ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ

Και δύο βιντεάκια σχετικά







Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

ΙΜΑΜ ΜΠΑΪΛΝΤΙ (ΕΛΑΦΡΥ !!)......ξανά, πρώτη φορά φέτος !!

Η συνταγή που ακολουθεί είναι αντιγραφή από τις 21 Μαΐου 2009 και, όπως έγραφαν οι μεταφράσεις των Αρχαίων στο σχολείο, "Βελτιωμένη και Επηυξημένη"
Εμπλουτίστηκε με φρέσκες φωτογραφίες και οι προσθήκες είναι με πράσινα γράμματα......

ΙΜΑΜ ΜΠΑΪΛΝΤΙ (ΕΛΑΦΡΥ !!)

Μετά από την απαίτηση των χιλιάδων αναγνωστών του blogακίου αυτού, ήρθε η ώρα να γράψω την συνταγή του "ανάλαφρου" Ιμάμ, που μόνο στα υλικά μοιάζει με της γιαγιάς μου.
Η εκτέλεση είναι προσαρμοσμένη σε υγειινό τρόπο μαγειρέματος και γιαυτό το ονομάζω "ελαφρύ".

ΥΛΙΚΑ (για 4 άτομα)
4 μελιτζάνες μακρυές (Λαγκαδιανές ή και Τσακώνικες για τους Νότιους) (πέντε)
4 κρεμμύδια ξερά σε ροδέλλες (εγώ τα ψιλοκόβω)
4 σκελίδες σκόρδο κομμένο σε ροδέλλες (πέντε)
1/2 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
2 τομάτες ώριμες, ή μισό κουτί κονκασέ, πολτοποιημένες (ένα κουτί κονκασέ)
4 πιπεριές κέρατο σε κομματάκια (δεν είχαμε)
300 γραμ. φέτα ή γιδοτύρι ή μυζήθρα ξερή, κομμένο σε μπαστουνάκια ή τριμμένο στο χοντρό του τρίφτη (ξερή μυζήθρα μόνο)
1 κρασοπότηρο κρασί λευκό
Αλάτι
Πιπέρι
Ελαιόλαδο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ξεφλουδίζουμε τελείως τις μελιτζάνες και τις σχίζουμε στο κέντρο κατά μήκος. Αλατίζουμε καλά σε ένα τρυπητό. Τις αφήνουμε τουλάχιστον μία ώρα για να ξεπικρίσουν.



Τις ξεπλένουμε καλά και αφαιρούμε, με ένα μαχαιράκι, το μερος που κάποτε ήταν οι σπόροι, ανοίγοντας έτσι ένα κανάλι. Το υλικό που αφαιρέσαμε το πολτοποιούμε μαζί με την τομάτα (στο multi).


Βρέχουμε τον πάτο μιας κατσαρόλας (ή τηγανιού) με λίγο ελαιόλαδο και σωτάρουμε το κρεμμύδι με το σκόρδο για 5 λεπτά.
Προσθέτουμε την πολτοποιημένη τομάτα και την ψύχα της μελιτζάνας, το κρασί, αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε να σιγοβράσει μέχρι να σωθούν τα υγρά.
Στρώνουμε τις μελιτζάνες σε ένα ταψί, ρίχνουμε στο κανάλι της καθεμιάς μια κουταλιά ελαιόλαδο και το γεμίζουμε με την γέμιση (2-3 κουταλιές).


Από πάνω στρώνουμε κομματάκια πιπεριάς και από ένα μπαστουνάκι τυρί. (είπα πιο πάνω! Δεν είχαμε πιπεριά και μπαστουνάκι δεν έβαλα!
Αν θέλουμε επάνω από το τυρί βάζουμε ροδέλλα τομάτας (έξτρα υλικό) για να μή ξεραθεί το τυρί στον φούρνο. (Όπως φαίνεται και στις φρέσκες φωτό, έβαλα τομάτα και ρίγανη, από πάνω).

Βάζουμε στο ταψί 1-2 φλυτζάνια νερό και ψήνουμε σε προθερμασμενο φούρνο στους 180-200 οC για 45-50 λεπτά.

Το περσυνό αποτέλεσμα και...........



......και "Αι δύο ορφαναί" (παλιά ταινία του σινεμά, έργο αγαπημένο της γιαγιάς μου)

Το "ελαφρύ" της ιστορίας γίνεται με το ξεφλούδισμα της μελιτζάνας, το λίγο ελαιόλαδο και το "βράσιμο" της μελιτζάνας στον φούρνο.
Αν θέλουμε τον Ιμάμη να μπαϊλτίσει και να αρχίσει τις σόδες και τις Σουρωτές, τότε τηγανίζουμε τις μελιτζάνες σε μπόλικο λάδι, έτσι που να ρουφήξουν και να γίνουν δύσπεπτες.

Η συνταγή αυτή μπορεί να πλασαριστεί και σαν vegeterian, χωρίς ενοχές και τύψεις.
Και αν παραλείψουμε το τυρί, γίνεται και νηστίσιμη !!
=========================================

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Μερικές εικόνες.........

.....που δεν ξέρω αν επαναληφθούν....



(κλικ στο οθονάκι της γραμμής εργασιών της παρουσίασης και μετά F11, για πλήρη οθόνη).

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

ΜΟΣΧΑΡΑΚΙ ΜΕ ΜΠΑΜΙΕΣ


Μολις γυρίσαμε, είδαμε ότι δεν είχαμε τίποτε για μεσημεριανό.
Βουτιά στην κατάψυξη, το ανάποδο ποτηράκι με τον πάγο στη θέση του, που σημαίνει ότι δεν είχαμε καμία διακοπή ρεύματος, ψαχτήρι, κρέας, μπάμιες και λοιπά.

Και, όπως πάντα, ξεκινώ από το τέλος: Το αποτέλεσμα


Τα δύο πακέτα μπάμιες είναι του γνωστού αγροτοβιομήχανου με το καπέλο και το καλάθι, όνομα και μη χωριό, πολύ μικρές (ανθός) και, λέει, τρυφερές.

Μια καλή ευκαιρία να δοκιμάσω κάτι καινούργιο, για μένα, που δεν είμαι και πολύ "φαν" της μπάμιας.

Πάμε λοιπόν

Υ Λ Ι Κ Α για 4 μερίδες (νά'χουμε και για αύριο)
600 γραμ. Μοσχάρι (νουά) σε μερίδες
800 γραμ. Μπάμιες Ανθός Extra fine (2 σακκουλάκια x 400 γραμ.)
1 Κρεμμύδι μεγάλο ψιλοκομμένο
1 κουτί των 400 γραμ. Κονκασέ
4 κουτ.σουπ. Ξύδι λευκό
1 φλ.τσαγ. Ελαιόλαδο Έξτρα Παρθένο
1 φλ.τσαγ. Κρασί λευκό
4 σκελίδες Σκόρδο
Αλάτι
Πιπέρι λευκό

Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Η προετοιμασία άρχισε με τις μπάμιες, που, αφού έμειναν έξω από την κατάψυξη, αποψύχθηκαν.
Πλύσιμο, στράγγισμα στο τρυπητό και σε κατσαρόλα με νερό, όπου διαλύσαμε το ξύδι.
Σκέπασμα με ανάποδο πιάτο, για να μην είναι στην επιφάνεια και παραμονή περίπου μια ώρα.

Αυτό είναι το καινούργιο, για μένα ξαναλέω. Μόνο που οι μπάμιες ήταν πολύ μικρές και μερικές ξέφυγαν από το καπάκωμα.

Στο multi το κονκασέ, το σκόρδο και το αλατοπίπερο, δούλεμα για να γίνει χυλός και στην άκρη.

Το λάδι ζεσταίνεται στη χύτρα ταχύτητος, σωτάρω λίγα λεπτά το κρεμμύδι και ρίχνω το κρέας, για να σωταριστεί και αυτό, μέχρι να αρχίσει να ροδοκοκκινίζει.
Σβύνω με το κρασί, αφήνω να βράσει λίγο για να φύγει το οινόπνευμα και ρίχνω τον χυλό από το multi και λίγο νερό.
Κλείνω την χύτρα και βράζω σε μέτρια φωτιά για 45' από το σφύριγμα της βαλβίδας.
Ανοίγω την χύτρα και ρίχνω τις μπάμιες, αφού τις ξεπλύνω από τα ξύδια και τις στραγγίσω στο τρυπητό, για να φύγουν τα πολλά νερά.
Ανακατεύω, για πρώτη και τελευταία φορά, κλείνω ξανά την χύτρα και συνεχιζω το βράσιμο για 10' ακόμη.
Ανοίγω την χύτρα, κουνάω κυκλικά για να ανακατέψω και δοκιμάζω μια μπάμια. Ακόμη "κρατάει" και είναι "al dente". Δεν με αρέσει. Ξανακλείνω τη χύτρα και αφήνω ακόμη 5'.

Το φαγητό έγινε "λουκούμι" που λένε, χωρίς καθολου να γλυτσιάσουν οι μπάμιες, τόσο που θα το ..... ξανακάνω.

Εννοείται ότι συνοδεύτηκε με το ψωμί που φρεσκοψήθηκε, όλη αυτή την ώρα και το σχετικό γιδοτύρι (εμείς φέτα δεν είχαμε).

Το φαγητό αυτό, συνήθως, γίνεται με κοτόπουλο, αλλά και κρέας αρνίσιο ή κατσικίσιο, άσε που αν παραλείψεις το κρέας, είναι ένα πολύ καλό και νηστίσιμο λαδερό.
________________________
________________________

ΥΓ: Οι φωτογραφίες από την εξόρμηση στη Χαλκιδική και η περιπέτεια της σπανακόπιτας, μάλλον αύριο..........
Posted by Picasa

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010